کتاب مغز پویا اثری از دیوید ایگلمن است که با ترجمهقاسم کیانی مقدم در دست دارید. در این کتاب از پشت پرده تغییرات پیوسته مغز می‌خوانید. تغییراتی که سبب می‌شود تا انسان توانایی هماهنگی با محیط زندگی خود و همچنین توانایی مقابله و رویارویی با چالش‌ها و مشکلات مختلف را به دست بیاورد.

درباره کتاب مغز پویا

مغز پویا اثری جذاب از دیوید ایگلمن است که درباره تغییرات پیوسته مغز صحبت می‌کند. مغز عضوی از بدن است که به صورت پیوسته در کار است و فرماندهی کل بدن را بر عهده دارد. اما اگر نگاهی دقیق‌تر به ابعاد مختلف آن بیندازیم متوجه می‌شویم که تا چه حد می‌تواند شگفت‌انگیز باشد. مغز به صورت مداوم و پیوسته خود و بدن را با شرایط محیطی تطبیق می‌دهد. یک مثال بارز آن رشد است. 

وقتی کودکی متولد می‌شود، توانایی‌های چندانی ندارد ولی به مرور که رشد می‌کند توانایی‌های متفاوتی به دست می‌آورد. اگر یک انسان بزرگسال تصمیم بگیرد که تغییری وسیع و عمده در زندگی‌اش ایجاد کند، مثلا اگر تصمیم بگیرد که شغلش را تغییر دهد، مغز زمینه‌ای را فراهم می‌کند که این تغییر ایجاد شود. به این ترتیب درمی‌یابیم که مغز به صورت پیوسته و مداوم در حال تغییر است. 

دیوید ایگلمن در کتاب مغز پویا، با زبان ساده، از رازی که در پس این تغییرات نهفته است، پرده برمی‌دارد و به سوالات علمی دیگری نیز پاسخ می‌دهد.

کتاب مغز پویا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

مغز پویا اثری جذاب است که به تمام دوست‌داران کتاب‌های علمی پیشنهاد می‌شود. مزیت این کتاب در این است که به زبان ساده و قابل فهم، مسائل پیچیده بسیاری را توضیح داده است، بنابراین تمام علاقه‌مندان به مطالعه کتاب‌های علمی از خواندن آن لذت می‌برند و می‌توانند پاسخ سوالات خود را بگیرند. 

بخشی از کتاب مغز پویا

کودکی مدرسه‌ای را در نظر بگیرید که به کره جغرافیایی نگاه می کند و فکر می‌کند که مرزهای کشورها کاملا قطعی و بدون تغییرند. ولی یک تاریخدان حرفه‌ای می داند که مرزهای کشورها براساس پیشامدها تعیین شده اند و در هر مورد ممکن بود داستان به صورت دیگری رقم بخورد: ممکن بود کسی که قرار است شاه شود، در کودکی بمیرد؛ مزارع ذرت از آفت در امان بماند؛ یا یک کشتی جنگی در دریا غرق شود و سرنوشت یک جنگ به صورت دیگری نوشته شود. تغییرات کوچک می‌توانست به صورت آبشاری به نقشه متفاوتی از جهان منجر شود.

در مورد مغز هم همین طور است. گرچه در تصاویر سنتی کتاب‌های درسی چنین نمایش داده می‌شود که گویی نورون‌های مغز مانند دانه‌های اسمارتیز در یک شیشه، خوش و خرم در کنار هم قرار گرفته‌اند، ولی نباید گول این گونه تصاویر را بخورید: نورون‌ها به سختی برای بقا با هم رقابت می‌کنند. نورون‌ها هم درست مانند کشورهای هم جوار، مرزهای خود را مشخص می‌کنند و همواره از آن دفاع می‌کنند. آن‌ها در تمام سطوح برای قلمرو و بقای خود می‌جنگند: هر نورون و هر اتصال میان نورون‌ها بر سر منابع با دیگران در نبرد است. با تداوم جنگ مرزها در طول عمر مغز، نقشه‌ها به گونه‌ای بازآرایی می‌شود که تجربیات و اهداف شخص همواره در ساختار مغز منعکس می شود.

اگر یک حسابدار کار خود را رها کند تا نوازنده پیانو شود، ناحیه ی عصبی اختصاص یافته به انگشتان او گسترش می‌یابد؛ اگر اپراتورِ میکروسکوپ شود، قشر بینایی او تفکیک پذیری بالاتری برای جزئیات کوچکی که در پی دیدن آن است، پیدا می کند؛ اگر کارشناس عطر شود، ناحیه مغزی مربوط به بویایی در او بزرگ تر خواهد شد…