چکیده

اهداف: این پژوهش با هدف تدوین نُرم­های عوامل آمادگی جسمانی برای زنان سنین 18-60 سالۀ شهر اصفهان انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی بود. تعداد 372 نفر از زنان با میانگین سن 64/12 ± 48/39 سال، قد 66/6 ± 14/159 سانتی­متر، شاخص تودۀ بدن 27/4 ± 71/26 کیلوگرم/ مترمربع، و وزن 19/10 ± 44/67 کیلوگرم، نمونۀ آماری پژوهش را تشکیل دادند که به شکل تصادفی در طبقات سنی مختلف تقسیم شدند. از آزمون­های دویدن/ راه‌رفتن راکپورت برای اندازه­گیری استقامت قلبی-عروقی، شنای روی زمین تعدیل‌شده برای سنجش استقامت عضلات کمربند شانه­ای، آزمون دراز و نشست برای سنجش استقامت عضلات ناحیۀ شکم، نیروسنج دستی برای سنجش قدرت عضلات مچ دستی، آزمون بشین ­و ­برس برای تعیین انعطاف ناحیۀ کمری و عضلات همسترینگ، چین پوستی سه‌ناحیه­ای و معادلۀ جکسون و پولاک برای تخمین درصد چربی بدن استفاده شد. از آمار توصیفی، معادلۀ Z و محاسبۀ نقاط درصدی، به‌تفکیک آزمون­های مختلف آمادگی جسمانی نُرم­ تهیه شد.

یافته­ ها: نتایج نشان داد که میانگین استقامت قلبی-عروقی آزمودنی­ها (42/9 ± 34/38 میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه)، درصد چربی (78/6 ± 30/30)، قدرت مچ دست راست (74/6 ± 27/21 کیلوگرم)، قدرت مچ دست چپ(98/5 ± 10/20)، استقامت عضلانی ناحیۀ شکم (تعداد 48/13± 74/13 دراز­ و­ نشست)، انعطاف بدنی (66/7 ± 45/30 سانتی­متر)، استقامت عضلانی ناحیۀ کمربند شانه­ای (تعداد 75/7 ± 87/6 شنای سوئدی اصلاح‌شده) بود.

نتیجه گیری: در مقایسۀ میانگین و نُرم‌های افراد هم‌سال کشورهای دیگر در متغیرهای استقامت قلبی-عروقی، استقامت ناحیۀ شکمی، درصد چربی بدن، شنای سوئدی و انعطاف بدنی، آزمودنی ها در وضعیت مطلوب بودند و در متغیر قدرت مچ دستی و WHR در وضعیت ضعیف قرار داشتند. به‌طورکلی، وضعیت آمادگی جسمانی و میزان فعالیت ورزشی منظم آزمودنی­ها در حد بهینه نبود.

کلیدواژه‌ها

• نورم
• آمادگی جسمانی
• زنان
• اصفهان