کتاب طراحی سازه های فولادی نوشته رضا لطفی است. این کتاب این کتاب براساس آیین نامه جدید فولاد ایران نوشته شده است. در نگارش آن تلاش بر این بوده است که حتی المقدور نکات نظری کمتر و مثال‌های کاربردی بیشتری ارائه گردند تا کتاب برای خواننده حالت خوداموز داشته باشد.

درباره کتاب طراحی سازه های فولادی

انسان در طول تاریخ همواره برای تامین یکی از مهم‌ترین نیازهای زندگی خود یعنی مسکن در جستجوی مصالح مناسبی برای ساخت آن بوده است. انسان‌های دوران باستان که فاقد دانش و ابزار لازم جهت ساخت مصالح ساختمانی بودند از مصالح طبیعی مانند سنگ و چوب و خاک خانه های بسیار ساده‌ای برای سکونت خود بنا می‌کردند. اولین گام‌های بشر در راه ساخت مصالح ساختمانی پس از کشف آتش برداشته شد زیرا انسان توانست با شکل دادن به فلز به کمک آتش ابزارهایی برای تراشکاری سنگ و چوب و بافندگی پارچه و طناب بسازد. با پیشرفت علمی تدریجی در صنعت آهنگری و ریخته‌گری کم کم انسان به فکر آن افتاد که از آهن علاوه بر ماده‌ای برای ساخت ابزار مختلف به عنوان یک ماده ساختمانی نیز استفاده کند.

با شکل‌گیری انقلاب صنعتی در اروپا و جایگزینی بنزین و گازوییل به جای زغال و بخار به عنوان سوخت ماشین آلات صنعتی انسان توان تولید فولادهای قویتر و منعطف‌تر را به دست آورد. فولاد دارای مزایایی است که آن را به یکی از بهترین مصالح ساختمانی تبدیل نموده است. این ماده دارای قدرت کششی و فشاری بالایی است که با هم مساوی است. با نورد کردن و غلتک زنی و برشکاری و پرس نمودن می‌توان فولاد را به اشکال متنوعی مثل ورق و لوله و تیر و میلگرد با ابعاد گوناگون دراورد. امروزه با ساخت انواع الکترودهای جوشکاری و پیچ‌های پرمقاومت قطعات فولادی را می‌توان به دقت و سهولت به یکدیگر متصل کرد و سریعا اتصالات مستحکمی به دست آورد. قطعات فولادی معمولا در کارخانه ساخته می‌شوند و برای اجرا به قالب بندی نیازی ندارند بنا براین ساخت سازه با آنها دارای کیفیت و سرعت اجرای بالایی است.

آیین نامه قدیمی فولاد ایران که در سال ۱۳۸۴ منتشر شد براساس روش تنش مجاز نوشته شده بود. در روش مذکور بارها به صورت سرویس یعنی بدون ضریب با یکدیگر ترکیب می‌شوند و تنش‌های مجاز از تقسیم تنش‌های نهایی بر ضریب اطمینان مناسبی به دست می‌آیند. در روش مذکور معیار طراحی آن است که تنش‌های سرویس مختلف از تنش‌های مجاز متناظر کوچک‌تر شوند.

آیین نامه جدید فولاد ایران که در سال ۱۳۹۲ منتشر شده است بر اساس روش مقاومت نهایی تنظیم گردیده است. در این روش بارها به صورت نهایی یعنی ضریب‌دار با یکدیگر ترکیب می شوند و تلاش‌های مقاوم مختلف با اعمال ضرایب کاهش مقاومت متناظر طبق روابط آیین نامه به دست می آیند. در این روش معیار طراحی آن است که نیروها یا گشتاورهای نهایی مختلف از نیروها یا گشتاورهای مقاوم متناظر کوچک‌تر گردند. 

مثال‌ها طوری در نظر گرفته شده اند که هر یک مبحث معینی از مباحث مشمول موضوع اصلی را مورد بررسی قرار دهند. البته گاهی از اشکال و جداول آیین نامه جدید فولاد ایران استفاده شده است لذا خواننده باید آیین نامه مذکور را تهیه و مطالعه نماید.