سگ‌های باسکرویل

دکتر جیمز مورتیمر پس از آنکه دوستش سر چارلز باسکرویل در کوچه سرسبز عمارت خود در دارتمور در دوون پیدا شد ، از شرلوک هلمز در لندن درخواست مشاوره می کند. این مرگ ناشی از حمله قلبی بود ، اما به گفته مورتیمر ، چهره سر چارلز وحشتناک بود و در فاصله ای نه چندان دور از جسد ، رد پای یک سگ شکاری غول پیکر به وضوح قابل مشاهده بود.

          سگ‌های باسکرویل

طبق افسانه ای قدیمی ، نفرینی در خانواده باسکرویل از زمان جنگ داخلی انگلستان جریان دارد ، هنگامی که هوگو باسکرویل ربوده و باعث مرگ یک دوشیزه در مور شد ، اما به نوبه خود توسط یک سگ شکاری شیطانی بزرگ کشته شد. ظاهراً همان موجود از آن زمان تا به حال در عمارت بوده و باعث مرگ زودرس بسیاری از وراث باسکرویل شده است. سر چارلز به طاعون سگ شکاری اعتقاد داشت و مورتیمر نیز معتقد است که اکنون از نفر بعدی ، سر هنری باسکرویل می ترسد.

دانلود کتاب مروری بر ویروس‌شناسی دامپزشکی | Pdf

این داستان را کانن دویل در مدت کوتاهی پس از بازگشت از آفریقای جنوبی که در آن او را به عنوان یک پزشک داوطلب در بلومفونتن استخدام کرده بودند نوشته بود. او این داستان را به همراه روزنامه‌نگاری به نام برترم فلچر رابینسون (۱۹۰۷–۱۸۷۰) به اتمام رساند. ایده‌های او از افسانه ریچارد کبل که با الهام از افسانه باسکرویل بود سر چشمه گرفت. آرامگاه وی در شهر دوون از باکفستلی است.

علاقه زیاد لرد ریچارد :

لرد ریچارد کبل در سال ۱۶۰۰ زندگی می‌کرد و یکی از ارباب‌های محله باکفستلی بود. او علاقه زیادی به شکار داشت و در آن روزها لقب او «انسان هیولا» بود. او با این لقب تبدیل به یک شیطان شده بود. در آن زمان شایعه شده بود که همسرش را به قتل رسانده. در پنجمین روز از ژوئیه ۱۶۷۷ او فوت کرد و او را در گورستان دفن کردند. بعضی‌ها روح او را در آرامگاهش می‌دیدند که در حال جیغ زدن بود. کانن دویل شرح می‌دهد که عمارت باسکرویل را از عمارت کرومر در نورفوک الهام گرفته. برخی از شخصیت‌های داستان از اقامت کانن دویل در هتل رویال لینکس در کرومر الهام گرفته شده.

منبع : گوگل |  ویکی پدیا | بیست میشم