مجتمع معدنی گل گهر با تولید سالانه 3/5 میلیون تن کنسانتره آهن، یکی از قطب‌های اصلی تامین کننده مواد اولیه صنایع فولاد کشور محسوب می‌شود. تولید کنسانتره در کارخانه فرآوری این مجتمع به دو روش تر(۳۵درصد) و خشک (٦٥ درصد) صورت می‌گیرد.

از مشکلات اساسی تولید کنسانتره در این کارخانه، بالا بودن عیار سولفور بعنوان یکی از عناصر اصلی مزاحم در تهیه فولاد است، که بررسی راههای کاهش آن در درجه بالایی از اهمیت قراردارد.

عملکرد نامناسب جداکننده مغناطیسی تر و مطلوب نبودن عیار کنسانتره‌ی نهایی ابن بخش به دلیل استفاده در کارخانه‌ی گندله سازی مجتمع گلگهر اهمیت زیادی دارد زیرا کیفیت گندله‌ی تولیدی به طور مستقیم با عیار آهن و سولفور موجود در خوراک ارتباط دارد. از این رو تلاش در زمینه کاهش هر چه بیشتر عیار گوگرد کنسانتره تر با حفظ عیار مجاز آهن و حداکثر بازیابی وزنی کنسانتره جز اهداف اصلی کارخانه‌ی فرآوری است.

در این تحقیق سعی شده است.با تغییر دادن پارامتر‌های عملیاتی و سیستمی در نهایت با استفاده از یک روش ریاضی با عنوان روش تاکسونومی عددی که از مهمترین تکنیک-های تصمیم گیری چند شاخصه است، پارامترهای موثر بر کارایی جداکننده را بهینه سازی کرد.

در روش تاکسونومی برای بررسی تاثیر دانه بندی، ۹گزینه (D۸۰ مختلف) و ۴ معیار ارزیابی (Fe(%)،FeO(%)، S(%) و بازیابی وزنی (%))، برای بررسی شدت میدان ۳ گزینه (شدت میدان‌های مختلف) و سه معیارارزیابی (Fe(%)، S(%) و بازیابی وزنی (%)) و ۳ گزینه (تناژهای مختلف) و ۶ معیار ارزیابی(Fe(%)،FeO(%)، S(%) و بازیابیFe، بازیابی Feو بازیابی S) برای بررسی تاثیر تناژ مورد بررسی قرار گرفته شده است.

در نهایت حالت D۸۰ ۹۰ میکرون شدت میدان ۱۶۰۰گوس و تناژ ورودی ۸۰ تن بر ساعت برای جداکننده‌های مدار فرآوری گلگهرپیشنهاد شده است.