محل انتشار: فصلنامه روش شناسی علوم انسانی، دوره: 27، شماره: 107
کد COI مقاله: JR_MTOD-27-107_001
زبان مقاله: فارسیمشاهده این مقاله: 18
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
نقد و بررسی روش تطبیقی ماسون-اورسل
مشخصات نویسندگان مقاله نقد و بررسی روش تطبیقی ماسون-اورسل
رضا گندمی نصرآبادی – دانشگاه تهران
چکیده مقاله:
روش تطبیقی ماسون−اورسل مبتنی بر دوگانه زمینه / واقعیت است. او اندیشه های فلسفی را همچون یک واقعیت و داده ای در نظر می گیرد که باید در زمینه و بستری که در آن به ثمر نشسته، بارور شده و تکامل یافته مورد توجه قرار گیرند. ماسون−اورسل در این دوگانه زمینه / واقعیت اولویت را به زمینه و بافت می دهد و بدین ترتیب بر اهمیت و نقش زمینه و تاریخی دیدن اندیشه ها تاکید بسیار دارد.
او از موج نخست پوزیتیویسم به ویژه امیل دورکیم تاثیر پذیرفت و بر مولفه هایی همچون تاریخی گری و مقایسه اندیشه ها براساس زمینه و زمانه شکل گیری آنها، اومانیسمو در نظر گرفتن همه انسان ها و همه گونه های تفکر، ملاحظه اندیشه های فلسفی همچون داده و واقعیت، دخالت ندادن پیش فرض ها و تاکید بر این نکته اصرار می کند که فلسفه حقیقی همان فلسفه تطبیقی است.
نقد و بررسی روش تطبیقی ماسون-اورسل
هر چند از منظرهای مختلف می توان روش تطبیقی اورسل را به چالش کشید، در مقاله حاضر تنها از نگاه هیدن وایت به فراتاریخ و ساختارگراهایی که کمر همت به واسازی دوگانه های تفکر غربی از جمله دوگانه زمینه / واقعیت بسته اند و نیز از دیدگاه کوئنتین اسکینر به عنوان منتقد قرائت زمینه ای به نقد دیدگاه ماسون−اورسل خواهیم پرداخت. در عین حال نگارنده به اختصار توضیح داده که نقد کربن، ایزوتسو و ادوارد سعید بر ماسون−اورسل وارد نیست.
نقد و بررسی روش تطبیقی ماسون-اورسل
کلیدواژه ها:
فلسفه تطبیقی ، ماسون−اورسل ، دوگانه واقعیت / زمینه ، اسکینر و هیدن وایت