تاجر ونیزی (فیلم ۲۰۰۴)

باسانیو ، جوان ونیزی با درجه شریف ، آرزو دارد که ورثه زیبا و ثروتمند پورتیا بلمونت را دوست داشته باشد. وی با از بین بردن دارایی خود ، به سه هزار دوکات نیاز دارد تا هزینه های خود را به عنوان خواستگار یارانه دهد. باسانیو به دوست خود آنتونیو ، تاجر ثروتمند ونیزی می رسد ، که قبلاً و بارها او را نجات داده است. آنتونیو موافقت می کند ، اما از آنجا که فقیر است-کشتی ها و کالاهای او در دریا به طرابلس ، هند ، مکزیک و انگلستان مشغول هستند-او قول می دهد که اگر باسانیو بتواند وام دهنده ای پیدا کند ، وثیقه ای را بپوشاند ، بنابراین باسانیو به شیلوک وام گیر یهودی مراجعه می کند. و از آنتونیو به عنوان ضامن وام نام می برد.

آنتونیو قبلاً با شیلیک از طریق یهودستیزی آشکار خود مخالف بوده است و به دلیل عادت آنتونیو به وام دادن پول بدون بهره ، شیلوک را مجبور به دریافت نرخ های پایین تر می کند. شایلوک در ابتدا تمایلی به اعطای این وام ندارد ، به دلیل سوء استفاده ای که از طرف آنتونیو متحمل شده است. او سرانجام موافقت می کند که مبلغ را بدون بهره به باسانیو به یک شرط قرض دهد: اگر آنتونیو نتوانست آن را در تاریخ مشخص بازپرداخت کند ، ممکن است شایلوک یک پوند از گوشت آنتونیو را بگیرد.

باسانیو نمی خواهد آنتونیو چنین شرایط خطرناکی را بپذیرد. آنتونیو از آنچه که سخاوتمندی وام دهنده (بدون “سود” – بهره – خواسته می شود) تعجب می کند و قرارداد را امضا می کند. باسانیو با پول در دست ، به همراه دوست خود گراتیانو به بلمونت عزیمت می کند که از او خواسته است او را همراهی کند. گراتیانو یک پسر جوان دوست داشتنی است ، اما او اغلب شلخته ، بیش از حد پرحرف و بی درنگ است. باسانیو به همراه خود هشدار می دهد که خود را کنترل کند و آن دو عازم بلمونت می شوند.

تاجر ونیزی (فیلم ۲۰۰۴)

در همین حال ، در بلمونت ، پورتیا مملو از خواستگار است. پدرش وصیت نامه ای قید کرد که هر یک از خواستگاران او باید به درستی یکی از سه صندوقچه را انتخاب کنند که به ترتیب از طلا ، نقره و سرب ساخته شده بود. هرکس تابوت مناسب را انتخاب کند ، دست پورتیا را برنده می شود. اولین خواستگار ، شاهزاده مراکش ، تابوت طلا را انتخاب می کند و شعار آن “کسی که من را انتخاب می کند ، آنچه بسیاری از مردان می خواهند بدست می آورد” ، با اشاره به پورتیا تفسیر می کند.

تاجر ونیزی (فیلم ۲۰۰۴)

دومین خواستگار

دومین خواستگار ، شاهزاده مغرور آراگون ، تابوت نقره ای را انتخاب می کند که در آن آمده است: “کسی که مرا انتخاب می کند ، به همان اندازه که سزاوار آن است ، دریافت می کند” ، زیرا معتقد است او دارای شایستگی است. هر دو خواستگار با دست خالی ترک می کنند ، زیرا تابوت سربی را به دلیل ساده بودن مواد آن و ماهیت دعوت ناپذیر شعار “کسی که من را انتخاب می کند باید هر چه دارد بدهد و به خطر اندازد”. آخرین خواستگار باسانیو است که پورتیا آرزوی موفقیت دارد ، زیرا قبلاً او را ملاقات کرده بود. همانطور که باسانیو در مورد انتخاب خود تأمل می کند ، اعضای خانواده پورتیا ترانه ای می خوانند که می گوید “فانتزی” (نه عشق واقعی) “در چشم ها خشمگین می شود ، / با نگاه خیره” ؛ [2] باسانیو تابوت اصلی را انتخاب می کند و برنده پورتیا می شود دست