گریگور آودیان

گریگور آودیان

او کتاب خاطرات «چهل و پنج سال در صحنه ارمنی» (1933)  را نوشت و در آنجا تاریخچه فعالیت صحنه ای خود را بیان کرد. او سرپرستی گروه‌های تئاتر، تنظیم‌کننده، کارگردان-کارگردان، مترجم نمایش‌های بسیاری را بر عهده داشته است. او عمدتاً نقش های کمدی بازی می کرد. هنر بازیگری اوتیان با شناخت زندگی، شناخت طبقات مختلف اجتماعی، انواع و شیوه زندگی برجسته بود. کمدی اوتیان در نقش هایی که طنز با رنگ ها و احساسات دراماتیک آمیخته است، قدرت و درخشش خاصی یافته است.

اوتیان با این ویژگی‌های هنرش در تئاتر شوروی ارمنستان جایگاهی پیدا کرد و به یکی از حلقه‌های ارتباط بین مشارکت‌های رئالیستی گذشته و تئاتر جدید تبدیل شد. بهترین نقش های اوتیان با حس شخصیتی دقیق، روانشناسی و محیط اجتماعی او برجسته بود. به رشد خلاق فرهنگ ملی تئاتر کمک کرد. بازی اوتیان با خودانگیختگی، شوخ طبعی، حرکات و لحن های بسیار دقیق مشخص شد.

او با بازیگران مشهور ارمنی، هوانس آبلیان و سیرانویش همکاری داشت. در سال 1888، او گروهی را برای تور روسیه، تفلیس (گرجستان)، باکو، سایر شهرهای قفقاز، ترکیه و رومانی ترتیب داد.

از سال 1923 بازیگر تئاتر اول دولتی بود. او تعدادی نقش کمدی درخشان خلق کرده است. او در طول زندگی خلاقانه خود (58 سال) حدود هشتصد نقش بازی کرد. او حدود 60 نقش را در تئاتر سوندوکیان ایفا کرد. او کارگردان هم بود. او چندین نمایشنامه را به ارمنی ترجمه کرده است که از آن جمله می توان به «زمین» اثر ماکسیم گورکی و داستان ملال آور آنتون چخوف اشاره کرد. (از دفتر خاطرات پیرمرد) .

در 15 مه 1946 در ایروان درگذشت.